Alles is vergankelijk...
Soms is dat fijn (ruimt lekker op)
En soms is dat heel jammer
Onze walnoot is gesneuveld!
Het had gestormd, blijkbaar was dat teveel voor deze ouwe reus, hij is zonder noemenswaardige weerstand ter aarde gestort. Aan de kluit is te zien dat hij echt aan zijn eind was, er zit geen enkele wortel meer aan het voeteneind.Dus er zat niets anders op dan met de kettingzaag aan de slag te gaan en hem in mootjes te zagen omdat hij op het land van de boer is gevallen.
De walnoot geeft zich toch niet zomaar gewonnen!
We kwamen eigenlijk om te kijken hoe de mannen gevorderd waren, dat was alleen al leuk om voor naar PBF te gaan. Want ze waren ook al verder gekomen dan we dachten!
De hele keuken heeft nu een 3-dubbele laag; Pir-isolatieplaten, Ytong blokken en een laagje stuc (eigenlijk nu 4- en straks 6-dubbel als je de buitenlaag van parpaings meerekent, waar straks nog een laag sous toiture en planches d'aulnes tegenaan komt! Als dat niet isoleert...)). En daarachter dus de electrische leidingen en een waterleiding.
Alleen dit laatste stukje muur moet nog, daar moest nog wat aan leidingwerk worden gedaan voordat dat dicht kon.
Het is al zo'n compleet ander gezicht...
Want zo was namelijk de keuken toen we PBF kochten;
 |
| dit is de muur waar nu 2 ramen in zitten die uitkijken op de boomgaard in die bruine doeken tegen het plafond aan zat een olievat en links in de hoek (net niet zichtbaar) achter een douchegordijn, de wc-pot zonder afvoer... |
 |
| en dit was het fors lekkende dak van de keuken (met asbest platen) |
Klein verschilletje met nu ;-)
En toen moest de kelder leeg.
Zo vol was hij;
En na 239 x de trap op en neer, was de kelder zo;
En als afsluiting nog 1 ode aan de walnotenboom;
En gelukkig, naast vergankelijkheid, ook 'wederopstanding';
het eerste sneeuwklokje heeft zich al weer laten zien!
