maandag 25 november 2013

Martre

Bij het dichtmaken van de zolder maken we gebruik van kippengaas. Dit doen we om te voorkomen dat we ongenodigde medebewoners krijgen. In deze tijd van het jaar zoeken marters hun plek voor de winter. We weten uit MP dat als ze zich eenmaal thuis voelen ze niet snel meer vertrekken. Daarom zijn we in de zomer al bezig geweest om de zolder zo goed en zo kwaad als het ging dicht te timmeren met gaas. Bij aankomst zien we dit...

Dat kan natuurlijk heel veel betekenen...muizen, wat grotere muizen :-) of toch een marter..
als we daarna deze uitwerpselen zien kan het niet meer missen, we hebben bezoek !

marter 'kaka' op onze stapel gipsplaten
Alle inspanningen om de zolder op tijd dicht te krijgen is niet gelukt. En als ik eerlijk ben zie ik ook nog heel veel gaten...je hoeft dus geen slimme marter te zijn om lekker bij ons te komen logeren. Laten we het op logeren houden, wonen klinkt zo definitief. We laten de honden spelen op zolder in de hoop dat hun geur de marter afschrikt en het toch liever bij de buren gaat proberen! Wordt vervolgd....


Conduit d'eau

Ofwel, de waterleiding!
Dat heeft wat spierpijn gekost!!
Monsieur Didier had eea in de boomgaard ingegraven (zie eerder), maar de laatste meter tegen het huis aan natuurlijk nog niet. Want de waterleiding moest nog op een of andere manier het huis binnenkomen. Hoe wisten wij natuurlijk ook niet.
Zwager G had al bedacht (en het denkwerk is belangrijk!) dat de leiding waarschijnlijk het beste onder het fundament van de kelder door zou kunnen (moeten). Maar ja, we wisten niet precies hoe diep dat was en hoe de ondergrond zou zijn. Maar als je niet probeert weet je het nooit....
Dus;

we begonnen met een tegel van binnenuit in de kelder eruit te boren, ongeveer schattend ter hoogte van de waterleiding in de boomgaard.
Dan, in die paar vierkante centimeter van die tegel uitgraven, in de hoop de bodem van het fundament tegen te komen.
Ondertussen van buitenaf tegelijk graven, hopelijk op dezelfde hoogte...

Dat was niet geinig; iedereen herinnert zich denk ik wel de handenarbeid op de lagere school. Af en toe ging je kleien.... die substantie, die bevindt zich bij ons in PBF, daar waar de waterleiding het huis in moet..... dus de schep, de grondboor, onze laarzen, onze handschoenen en uiteindelijk ook onze kleren; alles zat onder de witte klei, plakte en zoog ons vast...

we moesten met onze handen en voeten graven om ca 40 cm onder de grond en onder het fundament uit te komen. Maar het is ons gelukt!!
We zijn elkaar onder de grond, precies op de goede hoogte tegengekomen en hebben de leiding, + een extra buis (goede tip van de buurman; leg er een extra buis bij, als er problemen zijn hoef je niet de hele tuin weer open te gooien maar sluit je gewoon de 2e buis aan; voila!) en isolatie om beide buizen en daar nog een rode 'mantelbuis' omheen! Ziehier het resultaat;

We waren er best trots op dat het ons met z'n 2-en gelukt is!
En als kroon op het werk; aansluiten op ons Gardena netwerk en....
....stromend water, voor het eerst, in huis ;-))

Toen hadden we natuurlijk al vet spierpijn, maar toen moesten we nog zo'n 25 meter haagbeuk planten. Hadden we uit Nederland meegenomen, 100 kleine, schattige haagbeukplantjes!
Maar die moesten natuurlijk ook nog diezelfde kleigrond in...met spierpijn....
We hebben het voor elkaar gekregen....vraag niet hoe...
Het was écht ploeteren, maar het is gelukt!!
Ongeveer 10 meter bij de toekomstige parkeerplaatsen, en ca 15 meter tussen de boomgaard en het weiland aan de taludkant. Dat ziet er nu al heel anders en een stuk groener (nu oranje) uit!

En voor Djoeke was het ook een top-weekend, want ze had haar BFF Tinus mee, die mocht zelfs ook op haar bank slapen!


donderdag 24 oktober 2013

Nieuwe buren!

We hebben nieuwe buren!
We dachten aan een doodlopend weggetje te wonen, met alleen een boomgaard en een bouwvallige schuur naast ons; wie zou daar nou geinteresseerd in zijn....??
Zij dus; 
F&G en hun grote witte ijsbeer!
Dus dat was al die geheimzinnigheid 2 blogs geleden!

Voor wie de schuur nog niet kent; dit hebben ze gekocht;
Je moet er even doorheenkijken ;-), maar het ligt op een fantastisch mooi plekje!
Het was van de oudste van de 3 zussen, Annie (overeenkomsten met bestaande personen berusten op toeval). Het verhaal gaat dat zij dit had georven, mede met het idee dat zij later de naastliggende (inmiddels onze) boerderij zou overnemen. Helaas had papa blijkbaar zin om dwars te liggen en ging dat feest niet door én heeft hij tijdens zijn leven ook nog eens ervoor gelegen toen zij de schuur een paar jaar geleden wilde verkopen aan anderen. Gelukkig voor F&G en voor ons! 
Annie zag wel potentieel in F(&G) dus werden zij eerst uitgenodigd voor een chique franse lunch bij haar thuis voordat er getekend kon worden bij de notaris. Een 5-gangen lunch, foto's van vroeger en een conversatie met behulp van Henk, de makelaar die ook mee was. Wat een mooi begin!
F&G et Annie chez le notaire 
Maar er was ook een boomgaard tussen ons kavel en dat van de schuur in.....
Een 'une chance une fois dans la vie' voor ons! We zijn dan ook voor de verleiding gezwicht en hebben die erbij gekocht. Dit is ons extra stukje Frankrijk;
Links de schuur, rechts ons huis, tussenin de nieuwe kavel (met zitje).
We fantaseren over mooie schapenhekken aan de randen , pittoreske doorgangen met boog-hegjes naar de nieuwe buren, een nieuwe vaste plek voor de grote tent (madame de Waard) etc etc
(voor wie alvast een verjaardagscadeautje voor G zoekt; bv www.schapenhek.nl ;-)).
En er staan 3 mooie pruimenbomen en een grote walnotenboom op. En een lelijke 'sapin', maar die hebben we ritueel, dezelfde middag nog omgehaald!
Toen moesten we natuurlijk onze nieuwe aanwinsten in goed gezelschap inwijden!

En we hebben nog gewerkt (en gespeeld);





Dit was het eerst.....










En hier het mooie resultaat;


woensdag 9 oktober 2013

Le terrassement

De afgelopen maanden hadden wij contact gelegd met monsieur Renaud Didier (eerst dachten we dat Didier zijn voornaam was, wij overal rondgevraagd naar 'monsieur Renault'...), een 'terrassier' van uit de buurt. Via via hadden we ongeveer zijn naam gekregen en wisten we ongeveer waar hij woonde. Met niet meer aanwijzingen dan dat blijken we het wel vaker te moeten doen, en gek genoeg blijkt dat wonderwel dan toch te lukken.
Dus zus A en ik op pad en, zoals de dingen wel vaker gaan, in 1 keer lukken doet het uiteraard niet! Maar uiteindelijk hadden we hem zover dat hij langskwam.
Een grote kerel met enorme handen en -grijns en een behooorlijke stem. Tijdens zijn 'visite' bulderde hij wat het ongeveer zou gaan kosten, hoe lang hij er bij benadering over zou doen en lag er een vage datum en belde hij en passant nog even de burgemeester over wat leidingen. Dat is zakendoen op zijn frans...
Dat bleek voldoende te zijn. Weliswaar na wat telefoontjes door ons nog een weekend verschoven, maar afgelopen weekend stond er, toen wij in het holst van de vrijdagnacht aankwamen een graafmachine klaar en hadden wij de toezegging dat mr Didier om 8.00 u de volgende ochtend present zou zijn!

Zaterdagochtend 7.45 u;


Wij met kleine oogjes en een kopje koffie in de hand, in alle ochtendstilte vol verwachting klaar voor de dag. Dat die werkdag achteraf pas 12 u later zou eindigen, wisten we toen nog niet......

Goedemorgen!
Het groot materieel kwam binnengerold...

... en aan de slag;

Eerst nog wat voorzichtige hapjes....






Maar al snel is er geen houden meer aan;


Het huis wordt uitgegraven en de waterleiding wordt ingegraven!

Mr Didier had zijn knappe hulp Romain meegenomen 


Onze complete boomgaard stond op zijn kop!!







G mag ook nog een stukje doen















En daarna ook nog even onze voormalige 'camping' onder handen genomen; de caravan moest verplaatst naar een door de graafmachine geegaliseerde plaats en we wilden parkeerplekken!



Het resultaat zaterdagavond 20.30 u;


Een troosteloze bende
Heeel veel zand/klei/stenen/boomwortels
3 dagen spierpijn
En weer nieuwe uitdagingen; want hoe ga je zo'n hoog talud wind- en regen-hard en tegelijk 'romantisch boerenfrans boomgaard-achtig' maken....? 



hier kan je goed zien hoe hoog de aarde stond!

Onze eigen steengroeve!

maandag 23 september 2013

Het staartje van de zomer

De zomer is weer voorbij, helaas, maar het was wel een échte zomer! 
We zitten weer volop in ons werkritme, maar kunnen het toch niet laten....we zijn alweer 2 weekenden op en neer getuft om toch nog wat zomerrestjes-PBF op te snuiven!

En we waren niet alleen...
Het ene weekend F&G;
Ze kwamen oa om de tent weer winterhard op te slaan.
Maar verder vraag je je af wat die allemaal in hun schild voeren;














dit zal nog wel een staartje krijgen......we zoeken het uit!

In het tweede weekend hadden we ook goed gezelschap;
Djoeke haar 'BFF' en onze super over-buufjes!

En toen kwam buurhond Teun ook keten.

Tja, en toen was het zo gezellig dat A&J ook maar aan kwamen waaien!
We hebben toch altijd nog wel een klusje voor ze liggen;

De zolderramen aan de achterkant!



Het is helaas nog niet klaar, het hout was te vroeg op en de scierie had helaas niet nét nog een paar plankjes liggen, maar dat moet dan maar in een later stadium afgemaakt.

En ze zijn verder gegaan met het isoleren van de plafonds beneden; 
eerst de rails waterpas ophangen (en dan zie je nog eens hoe scheef dat hele huis loopt!)
 Dat betekende wel dat ik nog als een razende roeland de elektriciteitsdraden door de plafonds moest trekken....maar dat is gelukt, en...het werkt!
En daarna de gipsplaten; wat een ander gezicht!
de gang
En nog even een laatste plaatje; 
voor wie zich zorgen maakte over het blokhut-effect, het hout is nu al aan het vergrijzen