maandag 25 november 2013

Conduit d'eau

Ofwel, de waterleiding!
Dat heeft wat spierpijn gekost!!
Monsieur Didier had eea in de boomgaard ingegraven (zie eerder), maar de laatste meter tegen het huis aan natuurlijk nog niet. Want de waterleiding moest nog op een of andere manier het huis binnenkomen. Hoe wisten wij natuurlijk ook niet.
Zwager G had al bedacht (en het denkwerk is belangrijk!) dat de leiding waarschijnlijk het beste onder het fundament van de kelder door zou kunnen (moeten). Maar ja, we wisten niet precies hoe diep dat was en hoe de ondergrond zou zijn. Maar als je niet probeert weet je het nooit....
Dus;

we begonnen met een tegel van binnenuit in de kelder eruit te boren, ongeveer schattend ter hoogte van de waterleiding in de boomgaard.
Dan, in die paar vierkante centimeter van die tegel uitgraven, in de hoop de bodem van het fundament tegen te komen.
Ondertussen van buitenaf tegelijk graven, hopelijk op dezelfde hoogte...

Dat was niet geinig; iedereen herinnert zich denk ik wel de handenarbeid op de lagere school. Af en toe ging je kleien.... die substantie, die bevindt zich bij ons in PBF, daar waar de waterleiding het huis in moet..... dus de schep, de grondboor, onze laarzen, onze handschoenen en uiteindelijk ook onze kleren; alles zat onder de witte klei, plakte en zoog ons vast...

we moesten met onze handen en voeten graven om ca 40 cm onder de grond en onder het fundament uit te komen. Maar het is ons gelukt!!
We zijn elkaar onder de grond, precies op de goede hoogte tegengekomen en hebben de leiding, + een extra buis (goede tip van de buurman; leg er een extra buis bij, als er problemen zijn hoef je niet de hele tuin weer open te gooien maar sluit je gewoon de 2e buis aan; voila!) en isolatie om beide buizen en daar nog een rode 'mantelbuis' omheen! Ziehier het resultaat;

We waren er best trots op dat het ons met z'n 2-en gelukt is!
En als kroon op het werk; aansluiten op ons Gardena netwerk en....
....stromend water, voor het eerst, in huis ;-))

Toen hadden we natuurlijk al vet spierpijn, maar toen moesten we nog zo'n 25 meter haagbeuk planten. Hadden we uit Nederland meegenomen, 100 kleine, schattige haagbeukplantjes!
Maar die moesten natuurlijk ook nog diezelfde kleigrond in...met spierpijn....
We hebben het voor elkaar gekregen....vraag niet hoe...
Het was écht ploeteren, maar het is gelukt!!
Ongeveer 10 meter bij de toekomstige parkeerplaatsen, en ca 15 meter tussen de boomgaard en het weiland aan de taludkant. Dat ziet er nu al heel anders en een stuk groener (nu oranje) uit!

En voor Djoeke was het ook een top-weekend, want ze had haar BFF Tinus mee, die mocht zelfs ook op haar bank slapen!


1 opmerking:

  1. Jullie zijn wel bikkels hoor!
    Maar die boompjes hebben nog blaadjes en ik heb me laatst laten vertellen dat je bomen alleen mag verhuizen als er geen blaadje meer aan zit. En dat was een boomchirurg

    BeantwoordenVerwijderen